Yaşamak için değişmek gerek.
Her nefeste, her yudumda belki de her duyguda biraz…
Yaşamak için değişmek gerek,
Değişmek için de yaşamak…
Dinlenmek için yorulmak gerek önce.
Aldığın her nefesin öylesine olmadığını
Kalbinin her atışının sana güç verdiğini,
Şöyle bir uzanınca dalgaların yorgunluğunu götürdüğünü hissetmek…
Cesur olabilmek için önce korkmak gerek.
Yalnızlıktan, kaybetmekten, zayıflıktan, karanlıktan hatta ölümden…
Sonra anlamak gerek,
Cesaretin korkmamak olmadığını.
Büyümek için küçülmek gerek önce.
O en ufak en çaresiz halinle yüzleşmek gerek.
Herşeyi susturup o çocuğun ne dediğini duyabilmek,
En büyük halinle bile ne kadar ufak olduğunu hatırlamak şu evrende.
Kendini bulabilmek için önce kaybetmek gerek.
Geriye dönüp baktığında,
Sandığın yerde olmadığını anlayabilmek…
Neyi araman gerektiğini öğrenebilmen gerek.
Mutlu olmak için önce acı çekmek gerek belki.
Üstüne kapılar kitlediğin duygularınla yüzleşmek,
En basit en zayıf halini görebilmek kendinin,
Ve öylece kabul edebilmek…
Sonra da anlamak gerek,
Her şeyi güzel ya da çirkin yapanın,
Seni mutlu ya da mutsuz yapanın,
Aslında sen olduğunu.
29.04.2014
Sinan Onur ALTINUÇ
